Boomwandeling

Zondag heb ik voor de eerste keer een boomwandeling meegemaakt. Ik wilde dat al heel lang eens doen, maar als je niemand in zo'n groep kent, nodig je jezelf niet zomaar uit natuurlijk... C, een 'heksenvriendin', wilde dat ook eens doen, en zij kende gelukkig mensen die dat organiseerden. En ik mocht mee!

De wandeling beantwoordde min of meer aan mijn verwachtingen, voor zover ik die al had: er wordt één bepaalde boom besproken die bij die maand hoort, nu was dat dus de Hulst. De biologische kenmerken, de spirituele, de geneeskrachtige, de mythologische... zowat alles wat een heks over de boom zou willen weten, kwam ter sprake. Ik was aangenaam verrast over de (in mijn ogen, want daar ken ik nu eens geen bal van) ontzettend grote kennis van I en G over planten en hun (geneeskundige) eigenschappen in het algemeen. Ik heb niet alleen veel over de hulst geleerd, maar ook weetjes over de wilg, de moerasspirea, de treurbeuk, de eik en de vlier op de kop getikt.

Daarna was het de bedoeling dat we elk een hulst zouden uitkiezen en erbij mediteren. Normaal gezien mediteer ik altijd en overal zonder problemen, maar deze keer lukte het me echt niet. In het begin kreeg ik meteen contact met de hulst, maar dat voelde zo koud en depressief aan, dat ik me misschien onbewust heb teruggetrokken. Verder heb ik geen enkel moment echt contact gehad met die boom, ook al deed ik heel hard mijn best.

Tot slot was het de bedoeling te divineren met hulst: je neemt een blad, zet er een klein stukje kaars op en legt het geheel in de vijver. Je steekt het kaarsje aan terwijl je denkt aan een project dat je wil verwezenlijken. Als het blad met het kaarsje blijft drijven tot het uitgaat, dan zal je project slagen, anders niet. Best grappig eigenlijk, want geen enkel kaarsje zonk, maar er gebeurde wel vanalles mee: mijn kaarsje schoof volledig van zijn blad maar bleef uit zichzelf drijven, C's blad werd belaagd door een waterslak, I stak met haar kaarsje bijna de planten in de fik, H's blad zonk half maar bleef daarna drijven, en G's kaarsje brandde kort maar krachtig. En maar speculeren wat voor invloed dat zou hebben op onze projecten :-)

G stak een kampvuur aan (de wandeling vond plaats in hun prachtig verwilderde tuin) en er werden cake, nootjes en vruchtenwijn bovengehaald. Het regende niet, het was lekker warm bij het vuur, en het gezelschap was fantastisch. De ene fles vruchtenwijn werden er uiteindelijk bijna vijf. Hilarisch vertelde verhalen, intense discussies over allerlei spirituele en minder spirituele onderwerpen (maar toch vooral spirituele), persoonlijke ervaringen... alles kon en mocht gezegd worden. Grappig hoe je je zo meteen op je gemak kan voelen bij mensen die je eigenlijk nog maar net ontmoet hebt...

Dit smaakt dus duidelijk naar meer. Jammer genoeg kan ik de volgende twee keren al niet, maar oktober, november en december heb ik al vastgelegd in mijn agenda. Ik verwacht niet dat de sfeer elke keer zo uitbundig zal zijn, maar ik heb er vertrouwen in dat de volgende keren even leuk en interessant zullen zijn.