Trancedans

Om te twee weken is het trancedans in Gent. J. was daar mee aan komen draven, en ik wilde daar allang eens mee naartoe, maar door mijn knieën moest ik het enkele maanden uitstellen. Donderdag zijn we er dan eindelijk toch geraakt.

Mijn eerste indruk was erg positief: ik had gedacht dat het uiteindelijk niet veel meer zou zijn dan dansen en enzo, maar het kaderde toch veel meer in een spiritueel geheel dan ik gedacht had. Het past perfect in de context van natuurgodsdiensten die gebaseerd zijn op onze voorchristelijke Europese religies, zoals hekserij en druïdisme enzo.

Het is de bedoeling door middel van dansen op opzwepende muziek in trance te geraken. Net zoals in Afrika, en net zoals vroeger in onze streken. Je danst met een blinddoek om, zodat je makkelijker de buitenwereld kan buitensluiten en je je naar binnen kan richten. Eerst wordt er intens geaard, daarna haal je je intentie scherp voor de geest terwijl je je blinddoek aandoet, dan wordt er een uur en twintig minuten gedanst en tot slot ga je al liggend over op een nog diepere trance.

Ikzelf ben het meer gewend om in volledige ontspanning in trance te komen, en dat voelde ik wel tijdens de dans zelf. Ik vond het vreemd om nog zoveel contact met je lichaam te hebben terwijl je verondersteld werd in trance te geraken, en het duurde dus erg lang voor ik werkelijk kon loslaten.

Uiteindelijk kwam het wel, en de einduitkomst is dezelfde: een diepe, intense trance waar ik erg veel kan uithalen. Dus zeker voor herhaling vatbaar, al was het alleen maar om te zien of ik een tweede keer, als ik weet wat ik kan verwachten, makkelijker in trance geraak.