Lopen

Ik loop weer!
Zaterdag zou mijn heksenfles vervallen, en ik had een paar dagen ervoor gevraagd aan de kine wat hij ervan vond dat ik zaterdag zou gaan lopen.
Goed idee, zei hij, probeer het maar!

En dat heb ik dan ook gedaan. Het ging, moeilijker dan ik gehoopt had, maar ja wat wil je na drie maanden rust. Maar het allerbelangrijkste is dat mijn knieën het goed uithielden. Na een kwartier begon ik ze wel te voelen, maar ze deden geen pijn dus ben ik gewoon doorgelopen.

Dus mijn heksenfles is uitgekomen. Joepie!

Wat ik dus nu nog moet doen, is de fles kapotslaan en de kracht loslaten. Met een bedankje aan de energie die ervoor heeft gezorgd dat ik terug kan lopen natuurlijk!

Water

Normaal was het volgende week les "Water". "Lucht" was het eerste, maar toen was ik er nog niet bij. "Vuur" was vorig jaar deze tijd, en "aarde" is voor het einde van het seizoen gepland, ergens in oktober ofzo... Vuur heeft me echt veel deugd gedaan, het was een heel goede manier om het element beter te leren kennen, en dus ook om de kracht ervan in jezelf te voelen bij een ritueel... Water kan nu voorlopig niet doorgaan omdat M. moet geopereerd worden, maar we zullen het later nog wel eens doen.

Iedereen had water wel al voorbereid. Ik had me verdiept in de scheppende en de vernietigende kracht van water, net als ik bij vuur had gedaan:

Alles komt voort uit water, water is het begin van alle dingen. De eerste eencelligen die ooit op de aarde verschenen, leefden in het water. Sindsdien lijkt alles steeds uit water voort te komen: de meeste dieren komen uit een ei, waarin ze in water leven tot ze groot en sterk genoeg zijn om de buitenwereld aan te kunnen. Mensen en andere zoogdieren komen niet uit een ei, maar groeien in de baarmoeder ook in water tot ze groot genoeg zijn om geboren te worden.
Niet alleen worden alle levende wezens geboren uit water, er is ook geen enkel levend wezen dat lang zonder water kan: planten en dieren, iedereen heeft water nodig om te overleven.

De meeste mensen voelen zich trouwens ook goed thuis in het water: we nemen een ontspannend bad of een verfrissende douche, we gaan zwemmen, duiken, roeien, surfen, zeilen...
Vreemd toch dat de mens zich zo aangetrokken voelt tot water, hoewel hij helemaal niet in het water kan overleven. Water kan zelfs bijzonder dodelijk zijn voor ons. Wanneer we in het water terechtkomen en niet langer boven kunnen blijven, verdrinken we gewoon. En overal is water: peuters verdrinken in tuinvijvers, zwemmers, zeilers en vissers verdrinken in zee, mensen die aan de kust leven, verdrinken in de tsunami en de laatste weken zijn weer enkele mensen en honderden dieren omgekomen in de overstromingen in Oost-Europa.

Moeten we het water dan vrezen? Nee, natuurlijk niet. Net als in alles in het universum, is dualiteit ook in water aanwezig. Water vernietigt, maar water schenkt ook leven. Het ene is niet beter of slechter dan het andere, het zijn gewoon intrinsieke eigenschappen van water. Punt.

Een ongewoon gesprek met God

De titel kende ik al jaren. En de laatste maanden leek het alsof ik er echt wel naartoe geduwd werd, naar dat boek. J. had het gelezen en vertelde dat ze er veel aan had gehad. Nog andere mensen zeiden dat ik het moest lezen. En dan kwam ik nog geheel toevallig een recensie van het boek tegen op het internet ook. Dus heb ik het maar gekocht, he...

Ik zit nog niet zo ver, heb nog maar een paar hoofstukken gelezen, maar tot nu toe moet ik zeggen dat het me wel aanstaat. Het heeft me ferm in zijn greep. Zo sterk zelfs dat het achterliggende idee, dat van bij het begin van het boek wordt verkondigd, mijn leven al aan het veranderen is. Soms steekt het me wel wat tegen. Het is wat op z'n Amerikaans soms: veel herhalingen opdat de lezer het toch echt echt ECHT wel begrepen zou hebben... Maar goed, los van dat minpuntje ben ik dus helemaal mee...

Ik leefde al grotendeels zo: weten van jezelf dat je de kracht heb om te scheppen, dat je een deel van god bent. Weten dat het goed komt, en als je iets echt wil, er niet om vragen, maar er alvast voor bedanken op voorhand omdat je WEET dat het toch zal komen. Negatieve gedachten zoveel mogelijk uitbannen, zo positief mogelijk in het leven staan... Ok, er zijn nog heel veel dingen die ik niet doe en (nog) niet kan, maar je hoeft ook nog niet alles tegelijk te kunnen/weten/voelen he... Op de achterflap staat dat wie het boek leest, zijn leven zal veranderen... En dat klopt. Het kan je niet koud laten. Echt niet...

Een aanrader, absoluut.

Knieenmagie

Ik heb zonet mijn derde ritueel in drie weken tijd achter de rug. Amai, ik heb nog nooit zo vaak rituelen gedaan als nu. Maar ik doe ze niet zomaar hoor, ik had telkens een erg goede reden: twee weken geleden was het feest van Ostara, vorige week mijn samenwoningsritueel, vandaag magie voor mijn knieën.

Vorig jaar hadden we eens een heksenfles gemaakt in de groep, en ik vond dat een bijzonder krachtige manier van magie: heel tastbaar, heel zichtbaar, heel sterk... Ik heb nu al maanden last van mijn knieën, ik mag/kan al maanden niet meer hardlopen, en ik verlang er ontzettend naar. Ik wil opnieuw gaan lopen, mijn lichaam en geest hebben het nodig, en bovendien wil ik mijn conditie opnieuw op peil krijgen voor ik met B. de bergen van Corsica in trek in het begin van de zomer. Ik doe nu kine, maar ik heb er geen zicht op. Hij zegt steeds maar dat ik gauw weer zal kunnen lopen, maar hij wil er natuurlijk geen tijd op plakken... Dus besloot ik de magie van een heksenfles te gebruiken, zodat ik binnen twee weken weer kan lopen.

Ik deed weer de hele rimram (het voelt steeds beter aan, die cirkel en die elementen enzo, en zo kan ik ook beter mijn energie richten naar wat echt van belang is). Dan heb ik een hele tijd zitten tekenen met kleurpotloden: ik, lopend, met gezonde knieën, soepele gewrichten, een sterk skelet, krachtige spieren en natuurlijk een onzettend grote glimlach op mijn gezicht. Het was jaaaaren geleden dat ik nog echt getekend had, het voelde wat vreemd aan en tegelijk zo vertrouwd, maar het was alleszins een intense ervaring... Als "vervaldatum" schreef ik 22/04/2006 op de achterkant van de tekening. Ik stopte ze in de fles, gaf het kracht met wierook (lucht), kaarsvet (vuur), water (duh!) en aarde (jep...). Ik gaf het mijn eigen energie via mijn adem en duwde er de stop op. Ik bond de fles met rode wol en knopen. Daarna bedankte ik de elementen en sloot ik de cirkel.

En nu staat de fles op de kast, goed in het zicht. En ik zit met een gigantische smile op mijn gezicht. Want ik weet dat het gaat werken, en ik weet dat ik over twee weken dus weer zal gaan lopen. Man man man, ga ik daarvan genieten! Ik zal rustig moeten beginnen, heel traag opbouwen, maar dat kan me geen barst schelen, zolang ik maar loop! Joepie!!!

Natuurrituelen - Carla Rosseels

Om inspiratie op te doen bij de voorbereiding van Litha, heb ik vorige week het boek Natuurrituelen van Carla Rosseels gekocht.

Het boek bespreekt niet alleen de typische natuurfeestdagen zoals midzomer- en midwinternacht en de twee equinoxen, maar ook enkele traditionele feestdagen die diep in onze cultuur ingebed zijn, zoals Halloween, Sinterklaas en Valentijn.

Elk feest bespreekt uitgebreid de geschiedenis, de mythologieën, de gelijkaardige feesten in andere delen van de wereld, de uitleg op spiritueel vlak, de manier waarop je elk feest zin kan geven in je eigen leven, en geeft natuurlijk ook suggesties voor rituelen die bij elk feest horen.

Persoonlijk vind ik het heerlijk om eens een boek te lezen dat echt aandacht schenkt aan onze allereigenste geschiedenis. Geen Ierse keltische toestanden, geen Amerikaanse theorieën, nee echt uit de Vlaamse klei gewrocht. En met bijzonder veel aandacht dus voor onze eigen voorchristelijke geschiedenis. Toevallig komt de schrijfster uit de streek waar ik ben opgegroeid, dus ik voelde me nog een stukje meer betrokken dan anders, hoewel ik er zelf niet meer woon.

Het boek is erg vlot geschreven en leest als een trein. Bijna als een roman, zelfs. Nu ja, niet helemaal, na een feest of drie heb ik het wel even weggelegd, en moest ik even afwisselen met een ander boek, maar nu ben ik er weer helemaal klaar voor. Nog van dat!

Litha voorbereiden

Vrijdagavond had ik met een vriendin van onze heksengroep afgesproken, want wij steken dit jaar het open feest van Litha in elkaar. We krijgen nog hulp van een derde vriendin, maar die kon niet komen vrijdag...

We hebben ontzettend veel gezeverd en gelachen, het was echt wel gezellig, maar het leuke is: we hebben ook ontzettend veel werk verzet. Het feest zit al zo goed al in elkaar, alleen de gedetailleerde uitwerking moet nu nog gebeuren. Niet slecht he voor een tweetal uurtjes kletsen?

Zo wil ik wel nog feesten voorbereiden...